وای باران

وای، باران
باران؛
شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟

حمید مصدق

چه گوارا

زندگی می کنم...

حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم!
چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر را برایم می سازد

 بگذار هر چه از دست می رود برود؛

آنچه را می خواهم که به التماس نیالوده باشد. هر چه باشد،

حتی زندگی را.

چه گوارا

چه گوارا

دستم بوی گل می داد، مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند، اما هیچکس فکر نکرد که شاید من یک گل کاشته باشم.

چه گوارا

صلح جهانی

اگر خواهان صلح جهانی هستیم، همزیستی مسالمت آمیز نباید به کشورهای قدرتمند محدود شود.

چه گوارا

چه گوارا

گنجیشکی که از مترسک بترسد از گرسنگی می میرد.

چه گوارا

چه گوارا

شاد بودن تنها انتقامی است که می توان از زندگی گرفت.

چه گوارا

لحظه های با تو بودن

روزی که خداوند دیدار ما را مقرر فرمود، می دانستم که بهار را دیده ام

آن روز تو را با امید و آرزو یافتم

اما مطمئن نبودم مقصدم کجاست

آن روز قلبم شعله ور شد

سرنوشتم همانند چرخی گردید

آن روز تو مثل یک مه بودی

مرا به گونه ای احاطه کردی، که نتوانستم مقاومت کنم

آن روز تو را یافتم، مانند دختری که عروسکش را یافته است

آن روز همواره، همراه من است

از آن روز هرگاه به زیر باران با یاد تو قدم می زنم، تا آن هنگام که باران ببارد

من با تو هستم به یاد تو هستم

و ابر باید بداند با حرکت آهسته اش، لحظه با ارزش با هم بودن ما را بر هم نزند

باد ابراها را می برد

اما تو کجا هستی، زمانی که دلم برایت تنگ می شود

با لبخند به آسمان نگاه می کنم

آیا مرا می بینی؟

شعر چینی